تجهیزات و دارایی‌ های فیزیکی سازمان در طول چرخه عمرشان دچار استهلاک می‌شوند و این امر سازمان‌ها را در دوره‌های زمانی متناوب در برابر تصمیم‌گیری برای از رده خارج کردن یا بازسازی تجهیزات قرار می‌دهد. در بسیاری از موارد بازسازی و اورهال تجهیزات صنعتی در صورتی که بدرستی اجرا شود تصمیمی است که می تواند در مسیر خلق بیشترین ارزش از دارایی‌ های فیزیکی به سازمان کمک کند. اما آیا سازمان شما آماده اجرای تصمیمات صحیح است؟

منظور از اورهال تجهیزات صنعتی چیست؟

بنا به یک تعریف عمومی می توان گفت اورهال عبارتست از احیاء همه جانبه و کامل یک دارایی برای رساندن آن به شرایط قابل قبول از طریق بازسازی و یا تعویض قطعات و زیرمجموعه‌های آن. هدف اجرای اورهال در واقع بازیابی عملکرد بهینه تجهیز در عین تضمین قابلیت اطمینان آن است. فرآیند اورهال تجهیزات صنعتی عموماً شامل مراحل زیر می شود:

• جدا سازی
• باز کردن قطعات
• تمیزکاری
• بازرسی
• تعمیر (یا تعویض)
• تست

• اورهال تجهیزات صنعتی شامل یا مشمول چه فرآیندهایی می‌شود؟

  در ادبیات نگهداری و تعمیرات فرآیندهای دیگری نیز هستند که معمولاٌ با اورهال یکسان انگاشته می شوند، اما واقعیت این است که تفا‌وت‌هایی با آن دارند و در شرایط مختلف و برای انواع مختلف دارایی‌ های فیزیکی بهتر است از این عبارات استفاده شود. از جمله این فرآیندها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • احیا (Rehabilitation) : فرآیندی که در آن تجهیزات یک سیستم با هدف کسب مجدد شرایط عملکردی مورد انتظار، مورد تعمیر یا جایگزینی قرار می‌گیرد. ترمیم، تعمیر، نوسازی یا اورهال تجهیزات این سیستم همه و همه از گزینه‌های احیاء سیستم محسوب می‌شوند. پروژه‌های احیاء از نوع پروژه‌های سرمایه ای محسوب می شوند و عموماً زمان انتظار (Lead Time) بالای دارند، به همین دلیل توصیه می‌شود قبل از شروع چنین پروژه‌هایی حتماً از یک مشاور خبره در کنار سازمان استفاده شود.
  • زیباسازی (Refurbishment): در این فرآیند، هدف معمولاً ارتقاء وضعیت ظاهری تجهیزات و دارایی‌های فیزیکی است تا احساس زیبایی شناسانه بهتری در برابر آن‌ها ایجاد شود، از این رو، این فرآیند بیشتر برای سطوح، دیوارها، کف و نمای بناها مورد استفاده قرار می گیرد.
  • ترمیم کردن (Restore): فرآیندی که ممکن است بنا به نوع و وضعیت تجهیز شامل عملیاتی از قبیل تعمیر، نوسازی، زیباسازی و یا حتی احیاء بشود.
  • نوسازی (Renewal): فرآیند جایگزینی یک دارایی فیزیکی که معمولاً در پایان عمر مفید آن به صورت یک پروژه سرمایه ای انجام می‌پذیرد. این فرآیند هم مانند فرآیند احیاء زمان انتظار طولانی دارد و بایست در کنار یک مشاور ذیصلاح صورت پذیرد، انگیزه های رقابتی می تواند محرک چنین تصمیمی باشد.
  • ارتقاء (Retrofit): که با نام نوسازی تطبیقی نیز شناخته می شود شامل اضافه کردن قطعات و تجهیزات جدید به یک سیستم یا دارایی قدیمی می‌گردد. این فرآیند با هدف تطبیق عملکرد یا شرایط دارایی با شرایط جدید اقتصادی، تکنولوژیکی، قانونی و یا عملکردی صورت می‌گیرد. در برخی موقعیت‌ها از کلمه Upgrade نیز برای این فرآیند استفاده می‌شود.
  • جایگزینی (Replacement): فرآیند تغییر یا تعویض یک دارایی که با هدف حفظ عملکرد مورد انتظار صورت می‌گیرد. برخلاف تعمیر و بازسازی، جایگزینی رنگ و بوی پروژه سرمایه‌ای به خود می گیرد. تجهیز فعلی در نقش مدافع و تجهیز جدید در نقش چالشگر مورد ارزیابی قرار می گیرند. تصمیم به اجرای این فرآیند معمولاً در زمان وقوع شکست زودرس و یا ضعف‌های بنیادی عملکردی اتخاذ می گردد.
  • بازگردانی (Turn Around): فرآیندی که بطور مخفف TAR هم نامیده می‌شود و در صنعت پتروشیمی زاده شده است. در این فرآیند که عموماً بصورت برنامه ریزی شده و با زمانبندی مشخص صورت می پذیرد، یک واحد فرآیندی (Process Uint) در یک پالایشگاه، پتروشیمی، نیروگاه و …، از بهره برداری خارج شده و مورد بازسازی قرار می‌گیرد. در این فرآیند عملیات تست و بازرسی بصورت عمده انجام می‌گیرد. این فرآیند گاهاً با نام Shutdowns and outages هم شناخته می شود. بازگردانی فرآیند گرانی است که انجام آن مستلزم صرف منابع زیاد همزمان با کاهش یا وقفه در تولید محسوب می شود، و به همین دلیل برای اجرای آن استفاده از توان مشاوره‌ای اهمیت بسزایی پیدا می کند.
  • اصلاح (Revamp): فرآیندی نزدیک به بازگردانی که برای طیف متنوع تری از سیستم ها، شامل سیستم‌های اجتماعی و انسانی نیز بکار می‌رود.